Poznaj aplikację
Udostępnij stronę:
Skopiuj link

9 składowych temperamentu

Życie Pauli Ostrowskiej-Baran kręci się wokół dzieci. Prowadzi przedszkole niepubliczne, a prywatnie jest mamą dwóch synków. Fanka i edukatorka Pozytywnej Dyscypliny. W sierpniu była gościem Letniej Akademii LiveKid, a dziś wracamy do rozmowy z nią, przygotowując się do kolejnego spotkania związanego z Pozytywną Dyscypliną.

Rola nauczyciela w wychowaniu dziecka

Praca nauczyciela przedszkola jest niesamowicie ważna i znacząca w kontekście rozwoju naszych dzieci. Zdarza się słyszeć, że kojarzy się z lekką, przyjemną pracą. Tymczasem jest niezwykle trudna i przede wszystkim odpowiedzialna. Do głównych zadań nauczyciela w przedszkolu należy stworzenie optymalnych warunków rozwoju. 

Obok zadań pedagogicznych, które musi wykonywać nauczyciel należy również sprawowanie opieki, zapewnienie bezpieczeństwa, chęć niesienia pomocy, rozwiązywanie konfliktów między dziećmi itd. Badania pokazują, że nauczyciele są osobami, które - oczywiście zaraz po rodzicach - mają największy wpływ na późniejsze sukcesy dzieci. 

Mit niegrzecznego dziecka

Według Pozytywnej Dyscypliny nie ma niegrzecznych dzieci. Są ewentualnie nieodpowiednie zachowania. Na to zachowanie dziecka powinniśmy spojrzeć z zupełnie innej perspektywy. Bywa tak, że wymagamy jako rodzice i nauczyciele od dzieci całodobowego dobrego zachowania.Ale pomyślmy o tym, ile my jako dorośli napotykamy sytuacji, które sprawiają, że jesteśmy zdenerwowani czy smutni. I sobie dajemy na to przyzwolenie. A chcemy, by nasze dzieci cały dzień zachowywały się idealnie. 

Spojrzeć na dziecko z innej perspektywy

Dziecku, który przychodzi pierwszy raz do przedszkola zmienia się całe życie. Trzeba wcześniej wstawać i kłaść się spać. W przedszkolu trzeba radzić sobie z rozstaniem z rodzicami, nawiązywać kontakt z obcymi dziećmi, dzielić się zabawkami, komunikować. Tych stresorów jest mnóstwo. Jeżeli nauczyciele spojrzą na zachowanie dziecka z perspektywy braku wiedzy, jak inaczej mogłoby się zachować czy niezaspokojonych potrzeb, to zupełnie inaczej zaczną je postrzegać.

Zazwyczaj jest tak, że dziecko które zachowuje się nieodpowiednio, to dziecko, które zachowuje się wprost idealnie do stosunku swojego rozwoju. Ale dorośli często nie zdają sobie z tego sprawy.

Temperament dziecka

Każde dziecko - i dorosły - jest mieszanką dziewięciu składowych temperamentu. Jeśli np. nauczyciel ma wysoki poziom aktywności - jest energiczny i ruchliwy, a w grupie ma czterolatka, który jest flegmatykiem, to naturalne będzie to, że wystąpi irytacja. Więc bardzo ważne w pracy nauczyciela jest to, by te dziewięć składowych poznać. Jest również takie ćwiczenie, które nauczyciele mogą sobie zrobić. Wyobrazić sobie dziecko z konkretnej grupy, które jest dla nas największym wyzwaniem i zastanowić się, gdzie ja znajduję się jako nauczyciel, a gdzie znajduje się to dziecko. 

Dziewięć składowych temperamentu 

1. Poziom aktywności - może być wysoki lub niski. Są dzieci, które biegają, rozwalają zabawki. Są też dzieci, które siedzą spokojnie przy stoliku, układając puzzle. 

2. Cykliczność - przewidywalność funkcji fizycznych. Jedno dziecko wchodzi zawsze uśmiechnięte do przedszkola i codziennie rano zajmuje się tą samą zabawą. A drugie dziecko przyjdzie raz wesołe, a raz smutne i zawsze zacznie od czegoś innego. 

3. Reakcja początkowa na coś innego - gotowość bądź wycofanie. Czasem gdy przychodzi do przedszkola nowa ciocia, część dzieci wycofuje się na jakiś czas, nim nabierze zaufania. A inne od raz podbiegną, by się przywitać. 

4. Adaptacja - umiejętność dostosowania się do zmian z upływem czasu. Szczególnie widoczna w przedszkolach we wrześniu. Niektóre dzieci adaptują się w dwa dni, a inne nawet dwa miesiące.

5. Próg sensoryczny - wrażliwość na stymulację bodźcami. Czyli np.: wrażliwość na metki w ubraniach, paski w spodniach czy inne elementy stymulujące.

6. Nastrój - jedno dziecko będzie miało bardzo optymistyczne podejście do życia, a drugie będzie raczej pesymistą. Mały optymista będzie radosny i uśmiechnięty, a pesymista nie będzie się cieszył tym, co wszystkie inne dzieci. 

7. Intensywność reakcji - reakcja na wydarzenia. W grupie występują dzieci, które bardzo żywiołowo reagują np. na teatrzyk, ale również takie, które nie reagują prawie wcale. 

8. Podatność na dekoncentrację - wysoka, lub niska. W przypadku młodszych dzieci zawsze znajdą się w grupie takie, które szybciej się dekoncentrują. 

9. Wytrwałość i okres skupienia uwagi - zależne od wieku. Inaczej skupia się trzylatek,a  inaczej pięciolatek. Ale jest to również kwestia temperamentu.

Zielony kształ